استاد محمود فرشچیان در گفت و گوی اختصاصی با «مفاخر ماندگار»: برخی به هنرهای ایرانی به چشم غریبه می‌نگرند
وقتی پای صحبت های بزرگان عرصه فرهنگ و هنر ایرانی بنشینید، بیش از آنکه از دانش و عمق تجربیات نظری و عملی آنها لذت ببرید، سخت شیفته و مجذوب تواضع و شخصیت اخلاقی آنها می شوید. چیزی که شاید امروز کمتر مورد توجه قرار می گیرد! گویی به معنای کلمه، «علم» برای آنها، «حجاب اکبر» نیست که عاملی است برای «خلوص باطن» و «تزکیه نفس» که نتیجه آن شکوفائی واعتلای اخلاق حسنه انسانی در آنهاست؛ از آنجا که هنر و فعالیت هنری از علم و فعالیت علمی جدا نیست، بسیاری از چهره های مهم و تأثیرگذار این حوزه نیز دارای همین مقام والای اخلاقی اند. استاد محمود فرشچیان، نقاش و نگارگر پرآوازه ایرانی، یکی از این چهره ها است، استاد نود و یک ساله ای که آثار ماندگار هنری اش دارای جایگاه و اهمیت جهانی اند. او با اینکه در ایران زندگی نمی کند، اما همه دغدغه اش در این جمله خلاصه می شود: احیا و ترویج هنرهای اصیل ایرانی! در گفت و گو با این چهره ماندگار عرصه نقاشی و نگارگری به آسیب شناسی این عرصه پرداخته ایم.
استاد در این گفت و گو تأکید می کند: «چندین دانشگاه و دانشکده هنرهای مدرن در ایران وجود دارد مثلا دانشگاه تهران یا دانشگاه های دیگر در شهرستان ها ! کدام یک از اینها توانسته اند خدمت درست و شایسته ای به هنر نقاشی ایرانی بکنند! وقتی هنر چین، هنر «هند» و هنر ژاپن را ملاحظه کنید، حتی اگر در راستای هنرهای جدید هم کار کرده باشند، اصالت هنری خودشان را حفظ می کنند و شما با دیدن نقاشی های آنها کاملا حس می کنید که نقاشی چینی، هندی یا ژاپنی است اما به صورت نو و مدرن کار کرده اند؛ اما در ایران این امر اتفاق نیفتاده است !» حاصل این گفت و گو را می خوانید.
گفت و گوی اختصاصی استاد محمود فرشچیان با دوماهنامه «مفاخر ماندگار»
بنیاد قلم